Het begint inmiddels goed gebruik te worden dat we met enige regelmaat er een lang weekend op uit trekken om te fotograferen. Naast het fotograferen is is het genieten van de natuur en van elkaars gezelschap evengoed een vaste waarde geworden.
Vorige week was het weer zover. Met z’n vijven, Gerard, Frank, Wiggele, Marco en ondergetekende, zijn we op de klanken en ritme van Stevie Ray Vaughn op 10 getogen richting limburg’s Mechelen. Na aankomst bleken we in een eenvoudig maar zeer gastvrij hotel te zijn beland. Even kort bijgepraat en redelijk vroeg naar bed.
De volgende morgen ging om 4.15 de wekker. Na wat zoeken naar de juiste plek stonden we om 5.30 stonden op de St. Pietersberg. Hier hebben we wel het een en ander kunnen vinden aan vlinders. Naast de vlinders ook nog een das gespot. Erg leuk om dat een keer gezien te hebben. Na een paar uur fotograferen terug naar het hotel voor ontbijt. Aangezien we om 4.45 uit het hotel waren vertrokken hadden we nog niet ontbeten. Maar het leuke van het soort hotels waar we verbleven is dat er niet zo moeilijk wordt gedaan. Zelfs toen we ruim na de gebruikelijke ontbijttijd terugkwamen werd er alsnog een goede maaltijd geregeld.
Zoals de meesten van ons weten is goed verkennen het halve werk. Na onze brunch weer in de auto gestapt en op onderzoek gegaan naar een geschikte locatie voor zondagmorgen. De vooruitzichten waren goed, het konden wel eens magische omstandigheden worden nu de vlinders nog zien te vinden.
Na wat toeren in de omgeving zijn we een nogal steile heling beland waar de ene na de andere soort voorbij vloog. Fantastisch! Dat zag er goed uit. Genieten, mooie vlinders, mooi uitzicht. We hadden onze stek voor morgenochtend gevonden, dachten we....Toch nog maar wat verder toeren. Wiggele had een goede atlas meegenomen en Gerard had zich van te voren goed ingelezen over het gebied. Dit samen met wat tips een aanwijzingen van de ’locals’ kom je wel waar je zijn wil. Via een weggetje en een korte wandelroute waar je anders werkelijk direct aan voorbij gaat sta je ineens op een veldje. En wat voor veldje!! Niet zo’n veldje wat een paar keer per jaar kapot wordt gemaaid! Dit veld was een rommelig bloemen veld, een waar vlinderparadijsje. Het gonsde werkelijk van de vlinders, een enorme soortenrijkdom. Waar je ook keek zag je massaal vlinders vliegen. Vol verbazing hebben we staan te genieten. We wisten dat we onze stek voor de volgende morgen hadden gevonden. Uiteraard ook de camera ter hand genomen. In ons clubje zijn we niet zo van het uit de hand fotograferen, zeker niet met macro fotografie, maar hier met deze omstandigheden is het toch gelukt om een paar acceptabele platen te maken. Het was midden op de dag, kanonskogel hard licht, niet echt wat je noemt magische omstandigheden...
Die avond hebben we heerlijk zitten nagenieten in een lokaal restaurant. De aanval op Macro door de hond van de uitbater heeft ons een rondje overheerlijke pruimenlikeur opgeleverd. De tweede ronde liet Marco passeren.....
De weersomstandheden waren hoopgevend. De volgende morgen uiteraard vroeg uit de veren en naar ‘ons’ veldje. Alle superlatieven kunnen we uit de kast halen. Een veld onder de dauw met met daarin een soortenrijkdom aan vlinders en andere insecten. De vondst van het weekend: puntgave parende boswitjes onder de dauw!! Jippie!! En wat te denken van een Icarusblauwtje, Klaverblauwtje, st. Jacobsvlinder, Bont zandoogje, Roofvlieg, Distelvlinder, Dambordje en nog wel wat meer. Intens genieten! Na een paar uur fotograferen moesten we toezien hoe zo’n beetje alle vlinders zijn gaan vliegen. Voldaan hebben we op een terras zitten napraten en genoten van de koffie, vlaai en het weer.
Kortom; het was weer een toppertje, volgend jaar maar weer doen.....
Jeroen van Meggelen
